Stosowanie haftowanych odznak

Słynne odznaki, takie jak szwajcarska odznaka z haftem, stanowią 90% użycia.Użyto tu określenia „haft szwajcarski”, ponieważ to właśnie w Szwajcarii haft osiągnął swój najwyższy poziom i skąd wywodzi się oryginalny haft maszynowy.Szwajcarzy, mając dobrze rozwinięty przemysł hafciarski, nadal interesują się haftem.Haftowane emblematy są popularne na mundurach i odzieży wierzchniej, głównie ze względu na ich trwałość.Często haftuje się je na sztywnych tkaninach bawełnianych i diagonalu ze sztucznego jedwabiu.Ludzie często sprawiają, że struktura i kolor haftowanych naszywek są trwalsze niż same mundury.

Emblematy Szwajcarii haftowane są na maszynach wahadłowych i wielogłowicowych, które dostępne są w krajach zaawansowanych technologicznie.W Stanach Zjednoczonych technologia haftowania naszywek na tych maszynach jest bardzo rygorystyczna.Dowodem na to jest fakt, że wiele rządów pozwala amerykańskim fabrykom hafciarskim na haftowanie insygniów swoich armii.

Jakość haftowanych insygniów na maszynach wahadłowych była najwyższa w USA. Niestety, ze względów ekonomicznych i konkurencyjnych, wkrótce zostały one zastąpione maszynami wielogłowicowymi do produkcji insygniów.Hafciarka wielogłowicowa to w zasadzie zestaw maszyn do szycia, a kiedy do haftu zaczęto używać maszyn wahadłowych, wprowadzono znaczne ulepszenia w istniejących maszynach wielogłowicowych.Naprężenie było mocniejsze, rama lżejsza, a haft dokładniejszy, dzięki czemu można było wyhaftować wiele mniejszych haftów, a także mniejsze teksty.Nić jest mocniej dziana, pisanie jest skomputeryzowane, a haft jest dokładniejszy.Inwestycja jest w ten sposób mniejsza i łatwo jest wyprodukować małe zamówienia.Również dzięki dobrej kontroli naprężenia haft jest mniej stratny.

Spójrz na dowolnego żołnierza, a zobaczysz, że wyhaftowanych insygniów na ulotce nie można jeszcze odtworzyć w żadnym innym kraju.W Stanach Zjednoczonych mogły być produkowane na maszynach szwajcarskich, niemieckich, włoskich czy japońskich, ale projekt został przepisany na maszynie, a produkt końcowy jest wytwarzany wyłącznie według amerykańskich metod.

W USA jest 35 producentów odznak do transportu wahadłowego, kilkudziesięciu małych producentów odznak wielogłowicowych i wielu importerów odznak.To, co sprzedają, jest powiązane z życiem każdego człowieka.Większość nabywców naszywek haftowanych rzadko wie, jak są one wykonane, a tajemnica często leży w rękach producentów zajmujących się ich produkcją.Mamy nadzieję, że osoby wtajemniczone mogą dać pewien wgląd w projekt, układ, haft i ostateczne wykończenie odznaki.

Odznaki są nowoczesną formą heraldyki i są znakiem rozpoznawczym władzy, rangi, urzędu lub służby.Setki odznak były używane w jednostkach armii amerykańskiej, marynarki wojennej i sił powietrznych, a także w służbach celnych.Naszywka na ramieniu żołnierza wskazuje na charakter jego szczególnej służby i rangi, a także umiejętności itp.

Odznaka w formie skróconej najczęściej spotykana jest na koszulkach piłkarzy, w miejscach spotkań lokalnych klubów oraz na uniwersytetach.Noszona przez nich odznaka wskazuje, do jakiego stowarzyszenia należy i jakie ma w nim miejsce.Naszywki mogą zdobić rękawy, ramiona, klapy, spiczaste kołnierzyki, tyły koszul i marynarek, czapki i kieszenie na piersi itp.

Odznaki mogą być wykonane z metalu, tkaniny (tkanej i haftowanej), a nawet kolorowego, trójwymiarowego plastiku.Każda gałąź wojska używa różnych insygniów, aby wskazać swoją odmienną tożsamość, a armia i marynarka wojenna mają swój własny system insygniów.Plakietki komercyjne mogą odzwierciedlać styl ich projektowania, filozofię i znaki alfabetyczne wskazujące ich produkty i usługi.Służą jako nagroda, wyróżnienie pracowników itp.

Dlaczego ludzie przywiązują tak dużą wagę do noszenia odznak?Dlaczego każda odznaka ma swoją własną tożsamość?Dzieje się tak dlatego, że pomaga w identyfikacji, jest sposobem na ustanowienie i utrzymanie dyscypliny oraz jest oznaką dumy.Oczywiście odznaka noszona na mundurze ułatwia identyfikację ich tożsamości i stanowiska w związku z ich organizacją.Oczywiście są łatwiejsze i prostsze sposoby ich identyfikacji, jak np. „PW” na plecach zbrodniarza wojennego, ale nie może ono być tak piękne i różowe jak odznaka.

Odznaka jest także oznaką przyjaźni i entuzjazmu, a także źródłem szacunku do samego siebie, pewności siebie, oddania i patriotyzmu.

Podczas amerykańskiej wojny o niepodległość George Washington wydał następujący rozkaz. Waszyngton wydał następujący rozkaz: Ponieważ armia nie posiada umundurowania, które od czasu do czasu sprawia wiele kłopotów i nie możemy prywatnie zidentyfikować oficera, który wykonuje to zadanie, powinniśmy natychmiast dostarczyć coś z wyraźnymi znakami.Przykładowo czapka dowódcy w terenie powinna mieć odznakę czerwoną lub różową, pułkownika żółtą lub jasnożółtą, a porucznika zieloną.Należy je odpowiednio reglamentować.A sierżantów wyróżniać miała naszywka na ramieniu lub czerwony pasek z materiału naszyty na prawe ramię, a kapralów zielony.Waszyngton wydał następujące instrukcje, aby zapobiec błędom w identyfikacji: generałów i adiutantów należało rozróżniać w następujący sposób: naczelny dowódca miał nosić jasnoniebieską wstążkę pośrodku płaszcza i podkoszulka, generał brygady różową wstążkę w w ten sam sposób, a adiutanci zieloną wstążką.Po wydaniu tego rozkazu Waszyngton poinstruował głównego generała, aby nosił na rękawie szeroką fioletową wstążkę, aby odróżnić go od generała brygady.

Pierwotny porządek był początkiem insygniów jako symbolicznej formy identyfikacji na mundurach żołnierzy armii.Insygnia wojskowe nieustannie ewoluują wokół służenia samej armii.Stanowią ilustrację działań wojennych na morzu i na lądzie oraz odzwierciedlenie osiągnięć współczesnej wojny naukowej.Insygnia handlowe nie różnią się od siebie.

Pierwotnie insygnia powstawały poprzez nałożenie filcu na materiał tła, obecnie większość z nich jest haftowana.Jest to podobne do insygniów używanych podczas wojny domowej i wojny hiszpańsko-amerykańskiej.

Pierwsze haftowane naszywki naramienne trafiły do ​​81. Dywizji Armii w 1918 roku i wkrótce wszyscy żołnierze przyjęli podobne insygnia.Podczas inwazji na Afrykę Północną podczas II wojny światowej Stany Zjednoczone nakazały wszystkim żołnierzom amerykańskim noszenie opasek lub hełmów z wzorem amerykańskiej flagi, aby wskazać ich status żołnierzy amerykańskich.Insygnia nie tylko pomogły zidentyfikować i wzbudzić dumę, ale także posłużyły jako sposób na ustanowienie i utrzymanie poczucia dyscypliny.Pamiętacie rycerzy z czasów średniowiecza?Dodali zwieńczenia (takie jak pióra) do swoich tarcz, aby je wyróżnić, i byli prekursorami współczesnego żołnierza i jego insygniów.

Często używano białego goździka do oznaczenia osoby oczekującej na lotnisku i to samo można było zrobić z plakietką.

Od początku lat 70-tych flaga amerykańska jest jedną z najpopularniejszych form insygniów, jest kolorowa i charakterystyczna, noszona przez niezliczoną rzeszę polityków, symbolizuje amerykańską dumę.

Flaga amerykańska była używana jako symbol amerykańskiej dumy we wszystkich fazach amerykańskich operacji, takich jak Desert Defense, Desert Storm i Desert Calm, czy to na ziemi amerykańskiej, czy w Arabii Saudyjskiej.Żółte wstążki i inne nowatorskie ozdoby patriotyczne są pełne niosących ze sobą, wspierających znaczeń, które wyrażają haftowane insygnia i są najczęściej noszone na odzieży wierzchniej.

Policja i strażacy używali także insygniów flagowych, aby pokazać się jako obrońcy praworządności.Jest również bardzo popularny w innych częściach świata i ma wiele znaczeń, a także reprezentuje wolność i sposób życia, do którego dąży wiele osób.